Het Glasmuseum beslaat een oppervlakte van 400 vierkante meter in de vroegere lampenzaal van de steenkoolmijn Le Bois du Cazier, waarvan de architecten de originele kenmerken wisten te bewaren. Een glazen bijgebouw voltooit het geheel. Dankzij een mezzanine kan het oppervlak gesplitst worden om het decor te optimaliseren. Zijn naar de buitenwereld geopende architectuur, die de eerbied voor het bestaande niet uit het oog verliest,  speelt met de transparantie en de schittering van het glas en draagt zo bij tot de coherente integratie in de site. Zo kreeg het Glasmuseum een nieuw onderkomen, waar het zijn projecten en activiteiten sedert 2007 verder uitbouwt.