Desislava Stoilova, Tubes, 2022/Rémy Hans, Maison bleue, 2022/Photo © Ouvert la nuit
De van oorsprong Bulgaarse kunstenares Desislava Stoilova (1983) ontdekte tijdens haar kunstopleiding in Frankrijk (2002) als bij toeval het ‘werken met glas’. Een doorslaggevende ontdekking, want het materiaal had een dusdanig grote aantrekkingskracht op haar dat ze besloot om voortaan hoofdzakelijk met glas te werken. Na de creatie van een serie afbeeldingen met glas, stapte ze over op het werken met volume en experimenteerde ze met glasfusing, om vervolgens te kiezen voor het gebruik van glaspasta met de bijbehorende, onvermijdelijke technische complexiteit. Want de kunstenares als geen ander dat het werken met glas een continue zoektocht inhoudt; een zoeken naar de mogelijkheden om dit materiaal te kunnen bevatten. Een verkenning van het materiaal die vraagt om het opzoeken van de eigen grenzen, want glas is een onvoorspelbaar en eigenzinnig materiaal, dat zich nu eens krachtig, dan weer kwetsbaar toont. Met behulp van glaspoeder creëert ze vormen en texturen en brengt ze de kleinste dingen op een geheel eigen wijze tot leven! Desislava observeert landschappen en steden, ze merkt de details op die de meesten van ons over het hoofd zien, zoals leegstaande gebouwen, golfplaten daken, de textuur van muren, waterleidingen en riolering, strobalen etc. Ze fotografeert wat ze ziet, observeert opnieuw, maakt tekeningen, minimaliseert de vormen en beelden tot ze de lijnen heeft gevonden waarmee ze een verhaal wil vertellen. Ze geeft uiting aan die ‘kleine dingen’ die niet alleen de identiteit van een landschap bepalen, maar ook die van onszelf.
De vorm is bij Desislava veel meer dan enkel een onderdeel van het repeterende visuele effect van het geobserveerde object, ze fungeert ook als uiting van een in de tijd en ruimte gevangen moment, wat we ook terugzien in de titel die de kunstenares aan haar werken geeft. De kunstenares deelt haar observaties en herinneringen met ons, ze vertelt ons haar beleving van de voorbijgaande tijd en de invloed daarvan op het landschap rondom. Haar sculpturen hebben een krachtige, maar tegelijkertijd ook luchtige uitstraling, het zijn werken waarin kwetsbaarheid en kracht samenvloeien. De zachte en doorschijnende kleuren zetten bovendien aan tot overpeinzing.
Ook de Belgische kunstenaar Rémy Hans (1994) deelt met ons zijn visie op de wereld. Rémy groeide op in de Borinage, een regio in België met een rijk industrieel verleden, waar de natuur zich in de loop van de tijd opnieuw meester heeft gemaakt van de restanten uit deze glorierijke periode. Deze bijzondere manier van samenleven zet hem aan tot nadenken en hij gebruikt zijn overpeinzingen als inspiratiebron voor zijn tekeningen, sculpturen en teksten. Met zijn werk geeft hij uiting aan wat is en wat niet meer bestaat, verbeeldt hij de ogenschijnlijke tegenstrijdigheid tussen de natuur en de ‘mensheid’. Hoewel de menselijke gedaante in zijn werk ontbreekt, is de mens onmiskenbaar in de verschillende constructies en/of ingrepen in het landschap.
Voor het idee achter de creatie ‘Mémoire et de Forme’ liet hij zich inspireren door industrieel geproduceerd glas. Hij transformeert het glas niet, maar gebruikt het in de originele staat. Rémy Hans verruilt hiervoor zijn mythische blauwe potloden voor de cyanotypie, een techniek waarbij hij cyaanblauwe glasobjecten in tal van kleurnuances op papier aanbrengt; een verwijzing naar de industriële overproductie die niet alleen kenmerkend was voor de tweede helft van de 20e eeuw, maar ook het begin van het nieuwe millennium karakteriseert. Met behulp van industrieel, in het Bassin van Charleroi geproduceerd glas creëert hij futuristische vormen, die getuigen van een voorzichtig optimisme voor de toekomst van onze wereld: je fantasie gebruiken om een mensheid te creëren die meer respect heeft voor de aarde en de middelen die ze ons biedt.
Rémy Hans en Desislava Stoilova streven hetzelfde doel na; ze nodigen ons uit om beter na te denken over de impact die de mensheid op zijn omgeving heeft. Ze gebruiken de kunst om hun blik en waarneming van de wereld met ons te delen. Ze zetten als het ware een ‘spoor’ uit voor de toekomstige generaties.
MUSÉE DU VERRE-GLAS MUSEUM
Site du Bois du Cazier
Rue du Cazier, 80 – 6001 Marcinelle
Tel 00 32 496 599 214
mdv@charleroi.be
Van dinsdag tot vrijdag : 9.00 > 17.00
Zaterdag en zondag : 10.00 > 18.00